به نقل از «فارس»

آیا جنگ جهانی سوم بر سر غذا و آب خواهد شد

تاریخ انتشار: ۶ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۷۶۶۴۲

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، با رشد تصاعدی جمعیت در جهان و نیز در ایران و محدودیت‌های که در منابع تولید غذا و محصولات کشاورزی وجود دارد برای بسیاری این سئوال است که غذا در جهان آینده چگونه تامین‌می شود، آیا گرسنگی همه انسان‌ها را از بین خواهد برد؟ طبق آمار سازمان ملل متحد یک میلیارد نفر هر شب گرسنه سر بر بالین‌می گذارد و بسیاری بر این باورند که جنگ جهانی سوم سر غذا و آب خواهد شد زیرا به اعتقاد آنها منابع محدود تولید، توان تامین غذا را در جهان آینده نخواهد داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بنا بر تخمین سازمان ملل متحد، جمعیت جهان در نوامبر ۲۰۲۲ از مرز ۸ میلیارد نفر گذشت. جمعیت جهان از هنگام پایان قحطی بزرگ و مرگ سیاه (همه‌گیری طاعون) در سال ۱۳۵۰ میلادی رشد سریعی را آغاز کرد.

این در حالی است که تغییرات آب و هوایی، گرم شدن کره زمین، خشکسالی ها، طوفان‌ها و گردوغبارها و نیز محدود بودن خاک و آب باعث شده تولیدات کشاورزی و غذا با چالش‌هایی مواجه شود. پس  آیا باید نگران تامین غذا در آینده شد؟ آیا‌می توان گفت گرسنگی بر دنیا مستولی شده و جنگ جهانی سوم بر سر غذا و آب شکل می‌گیرد؟

*استفاده از تکنولوژی‌های نوین در کشاورزی راهکار تامین غذا در آینده

در کنار همه این محدودیت‌های تولید، دانشمندان راهکارهایی را برای تامین غذا در آینده دارند، به تناسب رشد علم کشاورزی، تکنولوژی‌های مدرن هم برای تولید اختراع شده که هر کدام به تولید بیشتر مواد غذایی کمک می‌کند، یکی از راهکارها استفاده از تکنولوژی‌های نوین در کشاورزی است که به طور گسترده ای در حال توسعه و استفاده قرار‌می گیرند. این تکنولوژی‌ها به کشاورزان کمک ‌می‌کند تا عملکرد و بهره وری خود را افزایش دهند، منابع طبیعی را صرفه جویی کنند و به حفظ محیط زیست کمک کنند.در نظر بگیرید زمانی میانگین تولید گندم دو تن در هکتار بود در سایه استفاده از تکنولوژی کشاورزی اکنون به 14 میلیون تن  رسیده و سایر محصولات کشاورزی هم چنین رشدی را داشته‌اند.

سازمان خواوربار کشاورزی ملل متحد به 3 راهکار اساسی که به تامین امنیت غذای جهان آینده کمک‌می کند اشاره‌می کند.

1- سامانه‌های هوشمند کشاورزی

سامانه‌های هوشمند کشاورزی شامل استفاده از سنسورها، شبکه‌های بی سیم و فن آوری‌های اینترنت اشیاء (IoT) است. با استفاده از این سامانه ها، کشاورزان‌می توانند به طور دقیق و به موقع اطلاعات مربوط به خاک، آب، هوا و گیاهان را جمع آوری کرده و تحلیل کنند. این اطلاعات به کشاورزان کمک‌می کند تا تصمیمات بهتری در مورد آبیاری، تغذیه گیاهان و مدیریت بیماری‌ها بگیرند. همچنین، سامانه‌های هوشمند کشاورزی‌می توانند به طور خودکار عملکرد سیستم‌های آبیاری را تنظیم کنند و از طریق شبکه‌های بی سیم به دستگاه‌های قابل حمل متصل شوند.

2. کشاورزی دقیق:

کشاورزی دقیق شامل استفاده از فن آوری‌های مکان یابی جغرافیایی (GPS)، سنسورها و ربات‌های خودکار است. با استفاده از این تکنولوژی، کشاورزان‌می توانند مثلا به طور دقیق و بهینه بذر بکارند، آب را به صورت مناسب تر و با صرفه جوئی بیشتر استفاده کنند و محصولات را در زمان مناسب برداشت کنند. همچنین، ربات‌های خودکار‌می توانند وظایفی مانند برداشت محصولات، تعمیر و نگهداری تجهیزات را به طور خودکار انجام دهند.

3. کشاورزی هوشمند:

کشاورزی هوشمند شامل استفاده از فن آوری‌های هوش مصنوعی (AI)، یادگیری ماشین و تحلیل داده است. با استفاده از این تکنولوژی، کشاورزان‌می توانند الگوهای رفتار گیاهان و حشرات را تحلیل کرده و به طور دقیق پیش بینی برخی از مسائل مربوط به کشاورزی را انجام دهند. علاوه بر این، با استفاده از الگوریتم‌های یادگیری ماشین،‌می توان به طور خودکار سامانه‌های کنترل را تنظیم کرده و عملکرد کشاورزان را در طول زمان افزایش داد.

*قوانین جهانی باید تغییر کند

ابراهیم مرادزاده کارشناس کشاورزی در گفت وگو با خبرنگار فارس گفت: روش سنتی دیگر جوابگوی تامین غذای آینده نیست، کشاورزی باید زمان کشت محصول را بداند، میزان کودی که باید استفاده شود، چه محصولی را در کجا بکارد، میزان آب، زمان برداشت اطلاعاتی است که به افزایش تولید کمک‌می کند.

وی افزود: اما برای تامین غذای مردم در آینده علاوه بر تولید، قوانین جهانی هم متناسب با آن باید تغییر کند، نباید غذا در انبارهای کشورهای بزرگ ذخیره شود و سایر کشورها دسترسی به آن نداشته باشد، یا نباید قوانین صادرات و واردات تحت اعمال نفوذ کشورهای سلطه گر باشد، قوا نین تجارت جهانی باید برای همه کشورها برابر باشد.

بنابراین با گسترش علم و فناوری ظرفیت تولید غذا هم بیشتر‌می شود، تکنولوژی‌های نوین به دست می‌آید که نسبت به قبل تولید متحول‌می شود. این تکنولوژی‌ها به کشاورزان کمک‌می کنند تا عملکرد و بهره وری خود را افزایش دهند و به حفظ محیط زیست کمک کنند، بنابراین راهکار تامین غذا در آینده گذر از روش امروز به کشاورزی هوشمند است که ظرفیت های بزرگی را برای تولید و غذا ایجاد می‌کند و شاید نظریه طرفداران جنگ جهانی سوم به خاطر غذا را حاشیه می برد.

پایان پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: استفاده از تکنولوژی های نوین در کشاورزی فائو سازمان ملل متحد تامین غذا در آینده جنگ جهانی سوم تکنولوژی ها سامانه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۷۶۶۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تکنولوژی عامل اصلی فعال‌سازی معادن پیر

سعید صمدی کارشناس صنایع معدنی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری علم و فناوری آنا گفت: در حوزه معادن بحث استخراج و اکتشاف و همچنین فرآوری وجود دارد. در بحث استخراج موضوع اساسی این است که هر چه از تکنولوژی‌های جدیدتر بهره گیری کنیم، هزینه تولید کاهش یافته و معدن ما رقابتی‌تر خواهد شد.

دبیر انجمن زغالسنگ ایران ادامه داد: استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته استخراج باعث می‌شود که بر بالا رفتن بهره وری در تولید، سطح ایمنی معدن نیز بالا رود. در مسئله استخراج به محض اینکه شیوه و تجهیزات نوینی به کار گرفته شود معدن مجددا شروع به کار خواهد کرد و لزومی ندارد که معدن ترک شود.

صمدی گفت: ذخیره معدن ممکن است به پایان برسد، اما پیر شدن معنای خاصی ندارد. در واقع با استفاده از تکنولوژی پیشرفته‌تر می‌توان تولید را اقتصادی‌تر کرد و به لایه‌های بیشتری از ذخیره دست یافت. به همین جهت ممکن است استخراج یک منبع با تکنولوژی قدیمی به صرفه نباشد، اما همان ذخیره را با تکنولوژی نوین بتوان با سود زاید الوصفی استخراج کرد.

وی در ادامه تصریح کرد: در حال حاضر قیمت کامیدیتی‌ها در دنیا به شدت در حال افزایش است؛ به همین جهت بسیاری از معادنی که قبلا استخراج از آنها توجیه اقتصادی نداشت در حال بازگشت به تولید هستند. به عنوان مثال سابق بر این استخراج طلا با نرخ ۲ گرم بر تن اقتصادی بود، اما در حال حاضر با توجه به افزایش قیمت جهانی طلا، این نرخ به ۰.۵ گرم در تن رسیده است.

تاثیر تکنولوژی بر اکتشاف معادن

این کارشناس صنایع معدنی گفت: در بحث اکتشاف معادن هر چه تکنولوژی پیشرفته تری در اختیار داشته باشیم، سرعت پیشرفت امر اکتشافی نیز افزایش می‌یابد و هم هزینه‌های امر اکتشاف کاهش می‌یابد. متاسفانه در این زمینه به شدت دچار کمبود هستیم و از تکنولوژی‌های بسیار قدیمی استفاده می‌کنیم.

وی ادامه داد: جدای بحث اکتشاف جالب است بدانید که حدود ۸۰ درصد از معادن ایران در حال کار با تکنولوژی دهه ۳۰ شمسی هستند یعنی زمان که حتی خودروی پیکان نیز ساخته نشده بود. در بحث فرآوری منابع ایجاد شده نیز همین مشکلات وجود دارد و باعث می‌شود که بخش زیادی از منابع هدر برود.

دانش بنیان‌های حقیقی و معادن

صمدی گفت: متاسفانه دانش بنیان حقیقی در معادن بسیار نایاب است و اکثر آنهایی که ادعای دانش بنیانی دارند ماشین آلات را از چین وارد کرده و با مونتاژ در ایران ادعا می‌کنند که این ابزار و دستگاه را تولید کرده اند. اینکه تحقیق و توسعه معدن و صنایع معدنی در ایران تا این حد مغفول مانده است باعث تاسف است؛ چرا که ترنور معادن و صنایع معدنی در دنیا سالانه ۸ هزار میلیارد دلار است و ۱۰ درصد ذخایر معدنی در دنیا در اختیار ایران است.

وی ادامه داد: متاسفانه در تحقیقات و دانش فنی معدن و صنایع معدنی بسیار عقب هستیم. برنامه ریزی برای تولید دانش فنی و همچنین تعامل با جهان خارج برای واردات دانش فنی به خوبی انجام نشده است. ما مهمترین کشور معدنی غرب آسیا هستیم و از این رو در مجموع می‌شود گفت پیشرفتی که تا امروز در زمینه معدن کرده ایم اصلا معادل جایگاه ما نیست.

دبیر انجمن زغالسنگ ایران گفت:‌در سال ۲۰۱۳ تجارت جهانی برنامه‌ای تدوین کرد تا کشور‌هایی که توانایی بیشتری برای تامین مواد معدنی دنیا را دارند شناسایی شوند و در پایان نام سه کشور ایران و افغانستان و کره شمالی مطرح شد و به عنوان منابع معدنی دست نخوره مطرح شد.

لازمه‌های فعالیت توسعه ای در حوزه معدن چیست

صمدی تاکید کرد: اولین شرط ورود به حوزه معدن شفافیت است. در صنعت معدن دوره‌های برنامه ریزی ۵ ساله است و به نوعی می‌توان گفت که اگر از همین امروز کار بر روی منبعی را شروع کنیم باید بتوانیم برای ۵ سال آینده برنامه ریزی کرد. در کشور شرایط به گونه‌ای است که نمی‌توان قیمت نیروی انسانی و انرژی و ... را پیش‌بینی کرد و این موضوع اسباب ضعف این صنعت خواهد بود.

انتهای پیام/